dağ doruğu

См. также в других словарях:

• dağ başı — is. Dağın zirvesi, doruğu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dağ başına harman yapma, savurursun yel için, sel önüne değirmen yapma, öğütürsün el için dağ başına kış gelir, insanın başına iş gelir dağ başından duman eksik olmaz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• doruk — is., ğu 1) Dağ, ağaç vb. yüksek şeylerin tepesi, en yüksek yeri, zirve, şahika 2) mec. En üstün başarı düzeyi Dorukta yalnız kalmak ve doruktan başlamak ne kadar da zormuş meğer. T. Buğra 3) mec. Heyecan, sevinç, coşku vb. duygularda ulaşılan en… …   Çağatay Osmanlı Sözlük